Με βάση το ν. 4469/2017, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει δυνάμει του Ν. 4549/2018, παρέχεται πλέον η δυνατότητα 120 δόσεων για το διακανονισμό οφειλών επιχειρήσεων και ελευθέρων επαγγελματιών. Αξίζει να σημειωθεί ότι στις ρυθμίσεις του νόμου αυτού υπάγονται και ληξιπρόθεσμες οφειλές στο Δημόσιο, προς τη Φορολογική Διοίκηση ή προς Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης ή προς άλλο νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, περιλαμβανομένων των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης. Με άλλα λόγια, οι διατάξεις του ως άνω νόμου ρυθμίζουν τη διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης χρηματικών οφειλών προς οποιονδήποτε πιστωτή, οι οποίες είτε προέρχονται από την άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας του οφειλέτη, είτε αποτελούν οφειλές από άλλη αιτία, εφόσον η ρύθμιση των εν λόγω οφειλών κρίνεται από τους συμμετέχοντες στη διαδικασία απαραίτητη προκειμένου να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα του οφειλέτη.

Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του πρόσφατου Ν. 4549/2018, από τον Αύγουστο του 2017 άρχισε να λειτουργεί ο εξωδικαστικός µηχανισµός ρύθµισης οφειλών επιχειρήσεων, τον οποίο εισήγαγε ο ν. 4469/2017 (Α΄ 62). Μολονότι καθ’ όλο το χρονικό διάστηµα λειτουργίας του εξωδικαστικού µηχανισµού η Ειδική Γραµµατεία Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους (Ε.Γ.Δ.Ι.Χ.) αντιµετωπίζει τα προβλήµατα που παρουσιάζονται κατά την εφαρµογή του, επισηµάνθηκαν διάφορα θέµατα, τα οποία απαιτούν νοµοθετική ρύθµιση. Ως προς αυτά τα θέµατα το κεφάλαιο Α΄ του Ν. 4549/2018 επιδιώκει να βελτιώσει το πλαίσιο του εξωδικαστικού µηχανισµού, χωρίς πάντως να επηρεάζει τη γενική δοµή του.

Στις διατάξεις του εν λόγω νόμου μπορούν να υπαχθούν οφειλές μέχρι και το 2017, με βάση ρητή διάταξη του νόμου, σύμφωνα με την οποία «Στη διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης δεν υπάγονται οφειλές του οφειλέτη που έχουν γεννηθεί μετά την «31η Δεκεμβρίου 2017».

Ως προς τον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης των οφειλών με βάση τις διατάξεις του Ν. 4469/2017, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, θα πρέπει να σημειωθούν τα εξής:

Πεδίο εφαρμογής

Κάθε φυσικό πρόσωπο με πτωχευτική ικανότητα και κάθε νομικό πρόσωπο το οποίο αποκτά εισόδημα από επιχειρηματική δραστηριότητα, σύμφωνα με τα άρθρα 21 και 47 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ν. 4172/2013, Α`167) και έχει φορολογική κατοικία στην Ελλάδα μπορεί να υποβάλει αίτηση για υπαγωγή στη διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών, εφόσον:

α) κατά την «31η Δεκεμβρίου 2017» είχε οφειλή προς χρηματοδοτικό φορέα από δάνειο ή πίστωση σε καθυστέρηση τουλάχιστον ενενήντα (90) ημερών ή οφειλή που ρυθμίστηκε μετά την 1η Ιουλίου 2016 ή είχε ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τη Φορολογική Διοίκηση ή προς Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης ή προς άλλο νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, περιλαμβανομένων των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης, ή είχε βεβαιωθεί η μη πληρωμή επιταγών εκδόσεώς του λόγω μη επαρκούς υπολοίπου κατά το άρθρο 40 του ν. 5960/1933 (Α` 401) ή είχαν εκδοθεί διαταγές πληρωμής ή δικαστικές αποφάσεις λόγω ληξιπρόθεσμων απαιτήσεων εις βάρος του,

β) οι συνολικές προς ρύθμιση οφειλές του ξεπερνούν το ποσό των είκοσι χιλιάδων (20.000) ευρώ και

γ) πληροί τα κριτήρια επιλεξιμότητας του άρθρου 3.

Δεν έχουν δικαίωμα υπαγωγής στη διαδικασία εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών:

α) τα πιστωτικά και χρηματοδοτικά ιδρύματα, καθώς και τα υποκαταστήματα αλλοδαπών πιστωτικών ή χρηματοδοτικών ιδρυμάτων που λειτουργούν στην Ελλάδα,

β) οι πάροχοι επενδυτικών υπηρεσιών, καθώς και τα υποκαταστήματα αλλοδαπών παρόχων επενδυτικών υπηρεσιών που λειτουργούν στην Ελλάδα,

γ) οι Οργανισμοί Συλλογικών Επενδύσεων σε Κινητές Αξίες (ΟΣΕΚΑ), καθώς και οι Οργανισμοί Εναλλακτικών Επενδύσεων (ΟΕΕ), καθώς και οι διαχειριστές αυτών,

δ) οι ασφαλιστικές εταιρίες.

ε) οι αθλητικές ανώνυμες εταιρείες.

Της Βασιλικής Αθανασάκη

Συνέχεια του άρθρου εδώ